Deze studie maakt deel uit van een breder project ‘Tiense suiker en de IJzerenweg’, onder coördinatie van Regionaal Landschap Zuid Hageland, in samenwerking met de Tiense Suikerraffinaderij en Stad Tienen.
Het project werd uitgevoerd door Greet Draye onder leiding van prof. dr. Yves Segers, Interfacultair Centrum voor Agrarische Geschiedenis (ICAG), KU Leuven en vzw Centrum Agrarische Geschiedenis (CAG)
Langs verdwenen spoorlijnen komen vele verhalen voorbij. Het zijn verhalen over de aanleg van de lijnen, over het gebruik ervan voor personenvervoer en voor goederen, over treinstellen en stations en uiteindelijk ook over afbraak. In dit rapport zijn die verhalen verzameld over twee verdwenen lijnen, lijn 142 en lijn 22, en over één lijn die nog in gebruik is, lijn 36. Die drie lijnen hebben een grote rol gespeeld in de ontwikkeling en groei van de Tiense suikerraffinaderij.
Het onderzoek is opgedeeld in vijf hoofdstukken. Het eerste hoofdstuk gaat in op de Belgische spoorgeschiedenis. Hoofdstuk twee vertelt over de groei van de suikerfabriek. Het derde hoofdstuk ontrafelt de vruchtbare wisselwerking tussen spoor en industrie. Het vierde hoofdstuk bespreekt de industrialisering, de ontsluiting van Tienen en de gevolgen voor het landschap. Het hoofdstuk besluit met een overzicht van het beschikbare fotomateriaal.
