Veldvijvers zijn eigen aan het Beverhoutsveld. Het gebied rond deze veldvijver is aangeduid als Natura 2000 - gebied. Water zal hier zeldzame planten en dieren opnieuw kansen geven: 

• in een bestaande depressie graven we binenkort een veldvijver uit die in de winter tot 1 ha groot kan zijn
• we doen aanpassingen aan het grachtenstelsel op de omliggende percelen

Het landschappelijk waardevol agrarisch gebied in Beverhoutsveld is zo goed als onbebouwd. Je kan er twee zones in onderscheiden: een nat, overstroombaar gedeelte in de lager gelegen noordelijke helft en een hoger gelegen, droog en zanderig gedeelte in de zuidelijk helft. Door regelbare stuwtjes te plaatsen in de hogergelegen zone, kan het water ter plaatse gehouden worden en krijgt het de tijd om in de bodem te dringen en de grondwatertafel aan te vullen. Weilanden en akkers worden zo van water voorzien.  

Een stuwtje kan ook water sturen naar een andere waterloop zodat bepaalde zones bij wateroverlast ontlast kunnen worden. 

De stuwtjes worden geplaatst op waterlopen in beheer van de Oostkustpolder. De Oostkustpolder is verantwoordelijk voor de bediening van de stuwtjes.

Regelbare stuwtjes

• houden water tijdelijk vast  bij droge periodes. Het water krijgt tijd om in de bodem te dringen en de grondwatertafel aan te vullen.
• voeren water af bij wateroverlast

In het Beverhoutsveld krijgen enkele oevers een nieuw profiel. Voordelen van herprofilering:

• betere waterkwaliteit
• natuurlijke begroeiing
• grotere bergingscapaciteit bij hoge waterstand

Bij herprofilering laten we oevers schuin aflopen of geven we ze een getrapt profiel. Bij een schuine oever is er een geleidelijke overgang van het land naar de waterloop. Water krijgt dus meer ruimte als de waterstand stijgt. Maar ook planten en dieren halen hun voordeel uit schuine oevers: de waterloop wordt toegankelijker. 

Bij een getrapt profiel wordt een zijde van de waterloop wat verlaagd. Bij hoge waterstand zal het water meer ruimte krijgen en niet overstromen op de percelen langs de waterloop. We onderscheiden: 

• een plasberm, een oever waar jaarrond water net overvloeit
• en een drasberm, een oever waar alleen bij hoge waterstand water overvloeit (zie schets)

De schets toont een voorbeeld van een drasberm. Door de wisselende waterstand zullen er andere oeverplanten kunnen groeien dan in de waterloop. Wanneer deze planten in contact komen met water, filteren ze het water en de bodemdeeltjes met hun wortels. Hierdoor verbetert de waterkwaliteit.

Peilgestuurde drainage is een ideale maatregel in het vlakke Hout- en Polderland met z'n lichte grond. Drainage van akkers is noodzakelijk om gewassen op nattere akkergrond te laten ontkiemen en groeien. Met peilgestuurde drainage regel je de uitlaat van de drainagebuizen naar de gracht. 

Door in het voorjaar de drainagebuizen open te zetten, voer je water af van het land. Het land wordt droger en bewerkbaar. Na de veldwerkzaamheden mag het waterniveau opnieuw stijgen. De bodem houdt dan langer water vast waardoor gewassen vlotter water en nutriënten kunnen opnemen. Bij aangekondigde periodes van extreme regenval, zal de landbouwer het waterpeil enkele dagen op voorhand  verlagen. Zo fungeert het perceel als een waterbuffer.

(Spoor)wegen, kanalen, grote open vlaktes en woonkernen leiden tot versnippering van het leefgebied van heel wat soorten. Veel dieren en planten hebben daardoor moeite om zich te verspreiden. Natuurlijke elementen in het landschap, zoals bijvoorbeeld een poel, vormen 'stapstenen' die grotere bos- of natuurgebieden met elkaar verbinden. Deze elementen helpen soorten om zich te verspreiden.  

Belang van stapstenen:

• stapstenen verbinden grotere bos- of natuurgebieden met elkaar
• stapstenen zijn plaatsen met een lokale hoge en gevarieerde biodiversiteit in het landschap

Soorten krijgen hierdoor meer kansen zijn beter bestand tegen ziektes en klimaatverandering.  

Subtiele hoogteverschillen in dit terrein werden de afgelopen jaar geaccentueerd en benut. Regenwater die op het terrein valt, wordt nu niet meer onmiddellijk afgevoerd maar stroomt nu van de hogere naar de lagere zones. Daar krijgt het water de tijd en ruimte om lokaal te gebruiken of om in de bodem te dringen en de grondwatertafel te voeden.

Daarnaast werden ook fruitbomen, houtkanten en knotbomen aangeplant. Houtkanten naast lokale grachten houden water langer vast, verminderen erosie en verbeteren de groeiomstandigheden voor de verschillende (fruitdragende) planten. Ideaal om bijvoorbeeld bestuivers aan te trekken. 

De verbreding van het kanaal Gent-Brugge in de jaren 1980, zorgde voor een verhoogd risico op overstromingen van Brugge en de omliggende gebieden. Net omwille van de hoogwaters in de jaren 90' met overstromingen in de binnenstand van Brugge werd daarom in 1995 een keersluis gebouwd waarbij de zware hefdeur naar beneden kan getakeld worden. Sinds de bouw van de Keersluis is de binnenstad niet meer onder water gekomen.

De Keersluis houdt reguleert samen met ander stuwsluiscomplexen de waterstand in trajecten van het Kanaal Gent-Oostende, de Ringvaart om Gent, het Afleidingskanaal van de Leie, de Leie, de Toeristische Leie en de Boven-Schelde.

Langs beide zijden van de sluis zijn verschillende wachtplaatsen voor schepen voorzien. Bij het sluiten van de Keersluis is er minstens 12 uur wachttijd totdat het waterpeil aan beide zijden weer min of meer gelijk is.

De keersluis van Beernem op het Kanaal Gent-Oostende is ontworpen door Hans Vandeweghe en werd door zijn iconisch ontwerp in 2000 bekroond met de Staalbouwprijs voor een innovatieve constructie die het gebruik van staal benadrukt. 

Het complex bevat daarnaast ook een stuw waarbij er bij hoge waterstanden net voldoende water kan doorstromen zodat het stroomafwaarts gebied niet te overstroomt.